Jej myślenie odziedziczyły następne pokolenia kobiet: utrzymać męskie pożądanie na najwyższym poziomie. Wraz z wysokością obcasa wzrastała cała ideologia, o tym, że na chwiejnej, małej szpileczce, łatwiej nam pielęgnować swoją pewność siebie, że to dla kobiety wyzwolonej, i że (co wiadomo już od czasów Ludwika XIV) wysokość obcasa równa się wysokości stopy życiowej. Za sprawą nierozważnej Medycejskiej, fantazyjnych Diora i Viviera oraz ikon, które na wysokim obcasie próbowały zatuszować swoje stany depresyjne i de facto dodać sobie pewności siebie, psujemy sobie dziś zdrowie na życzenie, nie możemy się uwolnić spod jego rządów za żadne argumenty świata.